Pozwól sobie doświadczać

„To nie twardy kawał drewna zostaje fletem, a pusta w środku trzcina”.

Hazrat Inayat Khan

Ściana, skorupa, pancerz. Zamykamy się w naszych ochronnych zbrojach. Stajemy się twardzi, wytrzymali, szorstcy. Wszystko po to – by nie doświadczyć. Wszystko po to, by nie czuć bólu. Wszystko po to, by odczuwać tylko to, co nam pasuje. Wszystko po to, by spoglądać na życie z chłodną, drwiącą i wyrachowaną kalkulacją.

Twardniejemy. Coraz mniej czujemy. Każdy szept naszego wnętrza uciszamy. Żyjemy – nie żyjąc. Jemy – nie czując smaku. Słuchamy – nie słysząc. Poszukujemy doświadczeń – mocnych i silnych, by przywrócić krążenie w twardym pancerzu. Z czasem i te doświadczenia mocne, okazują się za słabe. Coraz mniej odczuwamy. Czujemy się smutni, sfrustrowani, cierpimy.

I rodzi się tęsknota. Tęsknota, za życiem, które pełne było wrażeń. Tęsknota za duchem, który jest spokojny. Tęsknota za poczuciem, że jesteśmy więcej warci, niż to jak siebie postrzegamy. Tęsknota za życiem bez cierpienia.

„Wyrzuć śmieci.” Wyrzuć śmieci ze swojej głowy. Opróżnij. Usuń to, co zbędne.

Refleksje
Refleksje

Pozwól sobie doświadczać.

Dopuść do siebie uczucia. Nie bój się swoich emocji. Pozwól by wypłynęły, wybrzmiały i rozpłynęły się. Jeśli pozwolisz im wybrzmieć, przestaną Cię dręczyć. Poczujesz ulgę.

Medytuj. Przyjmuj to wszystko, co przyjdzie z życzliwością. To są Twoje doświadczenia. To są Twoje uczucia. To są Twoje emocje. Z czasem dostrzeżesz jak Twoja głowa, opróżniona z balastu, staje się lekka i wolna. Twoją osobę przestanie krępować sztywny pancerz, który do niedawna był Twoim więzieniem. Poczujesz jak przechodzi przez Ciebie energia, jak przechodzi przez Ciebie moc i siła. Jak w tym wszystkim jesteś spokojny.

Harmonia.

Daj sobie czas. Daj sobie czas, bo zmiany nigdy nie następują szybko. Być może w trakcie poczujesz się słaby. Być może ogrom tego, z czym przyjdzie Ci się zmierzyć, przygnie Cię do ziemi. Nie poddawaj się. Choćby zmiany były nie widoczne – nie poddawaj się. Jak małe dziecko z uporem próbuje chodzić, tak Ty nie porzucaj siebie – swojego spokoju, swojej harmonii, dla uczucia i smaku porażki. Nie poddawaj się – i podążaj dalej wyznaczoną drogą.
Jeśli potrzebujesz – zwracaj się o pomoc i radę. Pamiętaj jednak – ta ścieżka jest Twoja. I tylko ty możesz nią kroczyć.